Voorjaarsreis Beieren 12-18 juni 2022

KVG Voorjaarsreis 2022
Zesdaagse busreis naar Duitsland, naar Beieren met 23 dames.

Dag 1 zondag 12 juni
Het is prachtig, zonnig, weer, en het belooft zo te blijven.
Ruim voor 8 uur komen we bij elkaar bij het busstation in Roermond.
En wie staat daar de lijst van de deelnemers af te strepen?
Dat is, als vanouds, Annie Mooren.
Ook al gaat zij deze reis niet meer met ons mee, ze is er toch.
Bij het uitzwaaien wel even een moeilijk moment.
Richard heeft de eer gekregen om onze chauffeur te zijn.
Margriet neemt de microfoon en heet ons allen van harte welkom.
Ook aan de nieuwkomers wordt aandacht besteed.
We hebben allemaal een naamsticker opgeplakt, in de hoop dat het de kennismaking over en weer bevordert.
Na het traditionele reisgebed leest zij een briefje voor van Annie.
Haar wens is toch vooral het KVG familiegevoel.
Het is prachtig weer.
We rijden in een uur tijd naar Villa Hügel bij Essen.
Daar zijn we veel te vroeg.
Eekhoorntjes en de konijntjes in het park schieten verschrikt weg.
Dan maar eerst op zoek naar de locatie voor de koffie en thee.
De TomTom leidt ons via smalle weggetjes en er is een spannend moment.
De bus moet zich door een laag tunneltje van 3,50 m hoogte wringen.
Moet kunnen, volgens Richard.
We houden onze adem in en de ogen dichtgeknepen.
We komen bij de Baldeneysee waar we na enig zoeken de Tiroler Stuben vinden.
Het restaurant met terras ligt aan het water.
Boten en zeilers en roeiers voor ons neus, blauwe lucht, de schittering op het water: het gevoel of we al een week op vakantie zijn.
Heerlijke koffie en thee met gebak.
En daarna weer terug naar Villa Hügel.
Hier mondkapjes op en de immens grote, imponerende villa bekijken.
We hebben geen gids, maar Ria Sillen weet een heleboel interessants over de geschiedenis te vertellen.
Lunchpauze onderweg in een klein wegrestaurant.
Om half 5 zijn we in Weibersbrunn bij ons hotel.
Als we uit onze aircobus stappen ontdekken we pas hoe heet het buiten is (30 graden).
Hotel Brunnenhof is voor een aantal van ons al bekend van vorige reizen.
Het heeft een heel grote tuin/park aan de achterkant met een groot terras.
En daar zitten we voor ons avondeten, onder de parasols, aan lange tafels.
Het eten is goed en de sfeer ook.
Al vroeg gaan de meesten naar hun kamer.
De dag was immers al vroeg begonnen, na een rusteloze nacht.
Welterusten.
Dag 2 Maandag.
Na een heerlijk, uitgebreid ontbijt gaan we op stap.
Met prachtig zonnig weer.
Via de Romantische Strasse over en langs groene heuvels en bossen naar Bad Mergentheim.
De bus mag niet tot in het centrum, dus we lopen daarom langs de spoorbaan en een overweg over.
Het is nog heel rustig.
Rondom het Johanniterklooster en het aangrenzende park is het wat drukker.
Een mooie stad.
Teruglopend naar de bus komen we langs het huis waar Van Beethoven gewoond en gewerkt heeft.
We rijden naar Rothenburg en worden buiten de stadsmuur afgezet door de bus.
Een ontzettend leuk stadje, met leuke straatjes en mooie vakwerkhuizen en een prachtig monumentaal marktplein.
We zoeken een plekje om te lunchen en klokslag 2 uur, als de beelden van het carillon gaan bewegen, begint daar onze stadswandeling met gids.
Ze is geweldig goed; vertelt o.a. over Tilman Rimmenschneider, een van de beroemdste Duitse houtsnijwerkers en beeldhouwers van de laatgotisch en vroege renaissance.
We dwalen door straten en poorten en genieten van prachtige uitzichtpunten.
Het blijkt dat Rothenburg decor is geweest voor scènes uit de film Chitty Chitty bang bang.
Omgeving is prachtig.
Ook een ooievaar op zijn nest krijgt onze aandacht.
De bus na afloop terugvinden is nog een heel probleem, want bij welke poort moesten we ook al weer zijn.
Er zijn heel voetstappen gezet die dag.
We eten al weer in de tuin.
Dag 3 dinsdag.
Om 9 uur allemaal in de bus.

Naar Würzburg, waar we de Marienburg bezoeken, al van verre zichtbaar.
De bus moet beneden blijven, hij past niet door het tunneltje, dat kun je zo wel zien.
Dat betekent een pittige wandeling, maar iedereen gaat mee.
We gaan ieder ons eigen gang.
Er is weinig belangstelling voor het museum, we waaieren liever uit over het terrein met gebouwen en binnenplaatsen en torens en kerken en schitterende vergezichten.
En dat alles bij het mooiste weer van de wereld.
Om half 12 brengt de bus ons naar het centrum.
Gezellige drukte, er zijn veel terrasjes én veel leuke winkels.
Vanaf 2 uur maken we een stadstour door Würzburg.
Opeengepakt in de Biemelbahn zingen we het hoogste lied en wordt zelfs Marsmans ‘Denkend aan Holland’ geciteerd. Het Vrouwengilde op stap! Diner en nakletsen. De plannen voor een modeshow worden gesmeed.
Dag 4 woensdag
Vandaag naar Frankfurt, waar om 10 uur een gids op ons wacht bij de Bahnhof.

Zij rijdt mee op de bus en brengt ons door de verschillende delen van de stad, waaronder de mooie wijk Sachsenhausen, alwaar diverse musea zijn en bijzondere restaurants.
Dan langs het imposante gebouw van de Europese Centrale bank en door het banken district.
Het lijkt wel Dubai, zegt de een. Het lijkt wel New York, zegt de ander.
Allemaal wolkenkrabbers van glas, kaal en zakelijk.
Dan beleven we weer een avontuur met de bus: we rijden ons vast in een straatje.
Paaltjes worden opzij gezet, zijspiegels van geparkeerde auto’s ingeklapt; Richard schuift met millimeters tussenruimte langs een vrachtauto.
Een collega/ chauffeur dirigeert hem.
Wij adem in en ogen dicht: ijzig stil.
Hoera, Wir schaffen es!
We worden in het centrum afgezet en gaan ieder onze eigen weg.
Mooi middeleeuws centrum met groot, ruim marktplein, met vakwerkhuizen.
We zien kersverse echtparen uit het stadhuis komen en zoeken schaduw op.
‘s Middags met een rondvaartboot over de Main.
Prachtige skyline. Een zeer dynamische stad.
Zonnebrandcreme niet overbodig. 31 graden.
Daarna worden we weer losgelaten in de stad.
Veel te heet, 32 graden.
Echt terrasjesweer en mensen kijken.
En toch gaan anderen op zoek naar het Goethehuis.
Zeer de moeite waard.
Interssant om te zien waar hij gewoond en gewerkt heeft .
Om half 5 rijden we terug naar ons hotel.
We hebben weer heel wat voetstappen gezet.
Richard heeft vandaag weer eens laten zien wat een goede chauffeur hij is.
Maar wat? Wat, als ie zou vallen; bijvoorbeeld tijdens een wandeling met een mobieltje in zijn hand en gewond zou raken.
Wie rijdt dan de bus?
We kunnen er ‘s nachts niet goed van slapen.
Intussen krijgen de modeshowplannen vaste vorm en de mannequins krijgen modeshow-les.
Vijfde dag, donderdag.
We mogen uitslapen.

De bus vertrekt vandaag een kwartiertje later.
We gaan naar Aschaffenburg.
Vandaag geen tunneltje waarin we vast komen te zitten, maar nu is de halve stad afgezet vanwege Sacramentsdag.
We gaan lopend naar Schloss Johannisburg, uit 1400.
Er zijn er een paar mensen die het gebouw van binnen bekijken.
We zijn in afwachting van een gids. Zij komt om 11 uur voor een stadswandeling.
Dan ontdekken we vlak voor het grote slot een rustaltaar.
En ja hoor, daar nadert een enorme processie die halt houdt bij het altaar en er volgt een kerkelijke ceremonie.
Het is een mooi moment.
Vervolgens gaan we met de gids de stad door, ze vertelt een erg goed verhaal over renaissance en barok en de macht van de aartsbisschoppen rond 1700 in de roomse tijd.
Daarna kunnen we allemaal nog net een plekje bemachtigen bij de vele cafeetjes, want vanwege de feestdag Sacramentsdag, is bijna alles gereserveerd.
Beneden, buiten de stad, begint om 2 uur de kermis te draaien en te joelen.
Wij gaan via een mooi wandelpad naar de Romeinse villa, Pompejanum, een replica van een villa uit Pompeii voordat de Vesuvius was uitgebarsten.
De bus kan er niet komen.
Het is dus ook weer een stuk lopen, maar wel de moeite waard.
Degenen die ooit in Pompeii zijn geweest, herkennen de sfeer.
We rijden daarna nog naar kasteel Mespelbrun, in de buurt van ons hotel.
Dat had de aandacht getrokken op internet.
Maar om op dat tijdstip, 4 uur, nog een uitgebreid bezoek af te leggen, dat doen we niet.
Dus we lopen er naar toe en al snel weer terug.
Om half 5 zijn we weer bij ons hotel.
In afwachting en van het avondeten en voorbereiding van het avondprogramma.
Na het diner dus de klapper van de voorjaarsreis: de modeshow.
Tot verrassing van Margriet en mij werd een paar dagen geleden voorzichtig de modeshowavond geopperd: houden we deze traditie van vele jaren in ere of stoppen we ermee?
Margriet en ik werden verrast door het enthousiasme.
En Annette bleek een goede ronselaarster te zijn.
Zij wist menigeen te strikken.
Dank aan iedereen die zich daarvoor heeft ingezet.
Het resultaat was overweldigend: wat hebben we ons laten verrassen door alle creativiteit; van de ladyspeaker tot mannequins en ook de medewerking van het hotel.
Dag 6 zaterdag.
Om 8 uur allemaal in de bus. Terug naar huis. Koffers onderin de bus.
De jassen zijn de bus niet uit geweest, of anders gezegd: we hebben onze jas niet aangehad.
De weg naar Rüdesheim kent veel omleidingen.
We gaan bergje op en bergje af tussen bossen en wijnvelden.
Tot we er om kwart voor 11 eindelijk aankomen.
Dit weekend moet je schijnbaar in Rüdesheim zijn.
Het lijkt wel een wespennest.
Het is Magic Bike weekend: op de campings in de buurt en in de stad meer dan 10.000 robuuste Harley Davidsonsmotoren in alle maten en kleuren.
De motorrijders ook in alle maten en kleuren.
Het ronkt en zoemt ons om de oren.
Vandaag niks geen lieflijk rustig stadje aan de Rijn.
We rijden via allerlei omwegen naar Koblenz en komen nog heel veel motorrijders tegen.
Allemaal naar Rüdesheim.
In Koblenz zijn we niet zo lang gebleven, een andere keer besteden we er vast meer tijd aan.
Fijne terrasje in de schaduw voor lekkere lichte lunch.
30 graden.
Half 3 vervolgen we onze terugreis, en rijden ook nog een heel stuk door de Eiffel.
Prachtige rit.
Om kwart voor 6 zijn we in Grathem en tot onze grote verrassing staan daar Annie en haar dochter Marie-Thérèse ons met spandoek op te wachten: Welcome back! Wat een thuiskomst! Wat een weerzien!
En daar is weer het bekende, heerlijke afsluitingsdiner van restaurant Geraets en dan begint het afscheid nemen van elkaar.
Een aantal dames reist nog naar Roermond en dan zit de Voorjaarsreis 2022 er op.
Vol warme herinneringen aan de afgelopen dagen met elkaar.

Verslag: Els Prins