Excursie Textielmuseum Tilburg 23 Januari 2018

Verslag van de excursie op 23 januari 2018 naar het Textielmuseum in Tilburg.

We vertrokken om 9.30 uur met 39 deelnemers.

Rond kwart voor 11 werden we hartelijk ontvangen en in de groepsruimte bovenin het gebouw stond de koffie en thee klaar.
Voor de rondleiding waren 3 gidsen beschikbaar.
Zij vertelden met passie de geschiedenis van de vroegere textielfabriek en hoe tegenwoordig vaak ontwerpers bezig zijn met nieuwe ideeën.
We bezochten de tijdelijke tentoonstelling (tot 27 mei te bezichtigen) 1920s Jazz Age Fashion & Photography.
Een schitterend overzicht van meer dan 150 haute couture en pret-a- porter kledingstukken van 1919 tot 1929.
In de damastweverij zijn werkende jacquardweefgetouwen, met enorme ponskaarten die de diverse weefpatronen lieten ontstaan.
In de voormalige fabriekshal, die omgebouwd is tot werkplaats, het TextielLab, zijn oude en moderne machines en worden nieuwe stoffen ontwikkeld.
We zagen allerlei machines in werking zoals o.a. weef- en breimachines en een lazerapparaat en borduurmachines voor de prachtigste machinale werkstukken.
De Tilburger Jan Taminiau heeft hier stoffen voor koningin Maxima laten vervaardigen.
We kwamen terecht op de Tuft-afdeling.Tuften is een methode om hoogpolig textiel/ vloerkleden, decoratie te maken, hier gedaan met een tuftmachine. Erg leuk om te zien hoe dat in zijn werk gaat.
In het oude gebouw is ook de wollendekenfabriek, met werkende machines die laten zien hoe er vroeger geproduceerd werd.
Het was geweldig, hoe de diverse medewerkers ons telkens weer te woord stonden en uitleg gaven, ook toen de rondleiding was afgelopen.
Eigenlijk had de lunch in etappes moeten plaatsvinden in het gezellige restaurant beneden, maar voor we het ons realiseerden had bijna iedereen van onze groep daar plaatsgenomen en daarom kon het gebeuren dat de wachttijd wat lang kon duren en daar had bijna iedereen begrip voor.
Na de lunchpauze hadden we tot half 5 de tijd om vrij door het oude en nieuwe gebouw rond te lopen en (nogmaals alles) op eigen tempo te bekijken.
In de museumwinkel waren de prachtigste producten te koop.
Schitterende tafelkleden van damast, shawls, doeken, enz., we hoefden ons echt geen seconde te vervelen.
Fröbelen, en niets zo leuk als nog even een pompoentje maken, glaasje drinken, bibliotheek.
Aan het eind van de middag bleek men nog niet alles gezien te hebben.
De terugweg (spitsuur) verliep niet zo vlot als de heenreis, maar men was zeer voldaan over de afgelopen dag en de gezelligheid onder elkaar en iedereen ging dan ook tevreden weer naar huis.

Verslag en foto’s Els Prins